Szkoła walki "Meiyo"

#5
Ubranie 1,2,3

Po ostatnim wypadzie na koncert z Peterem Sarnacky, w ogóle po tamtym wieczorze postanowiła parę rzeczy. Po pierwsze będzie musiała wziąć się za siebie, bo nikt jej za nią nie obroni. Nie będzie miała kogoś zawsze przy sobie, a czasem użycie siły to jedyne wyjście z sytuacji. Po drugie, Peter Sarnacky był dziwnym gościem, ale jakoś nienawiść do niego nieco zelżała, dziwne. Po trzecie jeśli miała się wzmocnić, musiała się gdzieś zapisać na nauki, bo sama o tak z siebie przecież od nikogo ich nie otrzyma. A Tony raczej nie chciałby, żeby ona musiała używać siły. Jej głównie zależało na obronie własnej, bo co jak co, ale obronić się trzeba umieć.
Nie ubrała się jakoś za specjalnie na to "spotkanie", chciała się tylko zapisać, a wiele dobrego słyszała o tej szkole walk. Może nawet napisze o niej jakiś artykuł, wtedy zyska trochę więcej rozgłosu. Z lekkim uśmiechem na ustach, takim nie za szerokim, weszła do środka rozglądając się dookoła. Postawiła jeden krok, drugi i tak rozgląda się rozgląda... no i nic.
-Halo? - zawołała oczekując jakiejkolwiek reakcji ze splecionymi rękoma za plecami. Może nikogo nie było? Ale gdzie, drzwi otwarte, kartki żadnej nie ma. Ktoś tu musi być. Czekając tak na reakcje przypomniało jej się jak typek w klubie prawie popsuł jej aparat. Sprzęt tani nie był, jeszcze jak mieszkała z rodzicami to dostała go na jedne z urodzin. Dbała o niego i zawsze starała się, żeby nie miał nawet jednej ryski. Zdziwiona jednak była jak Peter wtedy się zachował, bo wyglądało to tak, jakby się nią przejmował. On? Łowca prostytutek i narcyz w jednym? Było to naprawdę dziwne, ale jednak prawdziwe. No nic, czekała dalej myśląc, czy by przypadkiem nie zapalić sobie fajeczki. Trzeba nakarmić tego hodowanego raczka.

@Diego Reyes

@Mary Jane

Niecodziennym było spotkanie młodej, dorosłej kobiety w królestwie Diego. Szczególnie niespotykanym zjawiskiem okazywały się te, które nie należały do służb mundurowych, ponieważ policjantki czy żołnierki wpadały na mały sparing przynajmniej dwa razy w tygodniu. Jego szkoła w dużej mierze słynęła z pomocy nastolatkom, które nie potrafiły przenieść zachowań agresywnych w coś rozwijającego, w sposób samodzielny. Po latach brudnej roboty postanowił bezinteresownie wcielić się w rolę XXI wiecznego Mesjasza, prawdopodobnie nieco szalejąc na starość. Z pięćdziesiątką na karku spodziewał się nagłego uderzenia spóźnionego wieku średniego, który zaserwuje istny rollercoaster usłany cierniami najpiękniejszych z róż.
Uwielbiał towarzystwo kobiet, to jasne. Jako człowiek z zasadami traktował je nieco pobłażliwie i nigdy, przenigdy nie uderzyłby płci pięknej. Właściwie to mało kiedy bił kogokolwiek, taki z niego pacyfista załatwiający wszystko kulą z magazynka. Jeden strzał - jeden trup, jak to mawiają specjaliści. Szanujmy się, działania siłowe były domeną ograniczonych osobników, którzy nie potrafili niszczyć drugiej strony umysłem. Reyes wychodził z założenia, że psychika jest o wiele bardziej krucha od kości, zatem wystarczyło znaleźć odpowiednio miękki punkt i wejść w niego ciężkim obuwiem.
- Tak, już idę! - krzyknął wyrwany z herbacianego rytuału, który odbywał po każdych zajęciach grupowych. Wymagało to wiele cierpliwości, a meliska koiła zszargane nerwy. Poprawił na tyłku szary dres, a następnie żwawym krokiem pognał w stronę nieznanego głosu. Wyszedł z kantorka, gdy jego oczom ukazała się drobna blondynka. Zgubiła się? Cóż, musiał przyznać, że nie jeden raz zdarzały się przybłędy, które pomyliły adresy szkoły z salonem manicure znajdującym się pod tym samym adresem, jednakże z "B" na końcu. Musi koniecznie porozmawiać z właścicielką żeby jakoś zajęła się tym problemem.
- Witam w Meiyo! Panna pierwszy raz, prawda? Nie kojarzę z żadnych zajęć - przywitał niewiastę szerokim uśmiechem.

MJ była drobną dziewczyną o szerokich barkach nabytych po długich i przyjemnych treningach na basenie. Sama sobie mówiła co ma płynąć i ile, była niewyobrażalnie surowa i zawsze kończyło się na tym, że pod koniec pływania nie miała już czym oddychać. Mogła faktycznie wyglądać na taką co się zgubiła, ale prawda była zupełnie inna, wręcz przyjemna. Widząc idącego do niej mężczyznę w dresie uśmiechnęła się ciepło do niego i zaczesjąc włosy do tyłu obiema rękoma zwróciła się w jego kierunku.
- Oj, przepraszam. Oderwałam od czegoś zapewne - rzekła skonsternowana, ponieważ po jego głosie było słychać, że był czymś innym zajęty i mógł nie usłyszeć, kiedy MJ weszła do szkółki. Co jak co, ale ona potrafiła wchodzić do lokali bardzo cicho, nie raz w pracy przestraszyła Sarnacky'ego, bo ten jej nie usłyszał. O właśnie Peter... Czemu o nim znów myślała? Ten dziwny wieczór po koncercie usiadł jej ciężko w pamięci i jak stara kaseta, zacinał się w tym samym momencie. Tamtego dnia postanowiła również zrobić coś właśnie ze swoimi pokładami złości, no i nauczyć się obrony. Nie zawsze mogła liczyć na czyjąś pomoc, no chyba, że Sarnacky i Tony to stalkerzy i chodzą za nią jak dwa dorobione cienie.
- Tak, proszę pana! Ja przyszłam w sumie się zapisać na zajęcia. Widzi pan - przełknęła ślinę, wstydząc się nieco tego, że ma sama ze sobą problem - chciałabym nauczyć się obrony i jakoś rozładować gniew. W dobre miejsce przyszłam? - z nadzieją w oczach spoglądała na mężczyznę, który wydawał jej się osobą, której mogłaby zaufać. Mało takich ludzi się spotyka, a to się naprawdę ceni. Uśmiechając się wciąż szeroko roześmiała się krótko - Ojeju, zapomniała bym. Mary Jane jestem, ale wszyscy mówią mi MJ - wyciągnęła do niego rękę w geście powitania wciąż uśmiechając się do niego promieniście.

Kobiety często musiały znosić niechcianych adoratorów, złodziei czy gwałcicieli czyhających za rogiem, zatem nie dziwił go popyt na zajęcia z obrony przed brutalnym oprawcą. Diego coraz częściej dostawał pytania o ten typ ćwiczeń mailowo czy przez social media, dlatego wziął sprawę bardzo poważnie. Właściwie to ucieszył go fakt, że nie szła na manicure do koleżanki obok, a zainteresowała się sportem. Każda aktywność fizyczna w jego oczach od razu stawiała rozmówcę w łagodniejszym świetle, ponieważ większość globu nawet nie myślała o podjęciu kroków w stronę zdrowszego stylu życia.
- To raczej dobre miejsce - odparł skonsternowany, przyglądając się dziewczynie. Jako ciekawski osobnik zaczął zadawać sobie pytania dotyczące powodu owego gniewu lub potrzeby skopania tyłka napastnikowi. Może ktoś ją zaatakował w ostatnim czasie? Albo ledwo wyszła z chorego związku? Różne przypadki chodziły po ludziach, a Diego uwielbiał historie nieznajomych.
- Miło mi, Diego Reyes - uścisnął jej dłoń, co w przypadku prawej ręki nie było najmocniejszym gestem. Mimo lat niedowładu wciąż pewna niemoc gryzła się z jego potrzebami, co potrafiło doprowadzić do szału. Za każdym razem jak z automatu spinał się, by po chwili wyluzować wracając do podstaw.
- Co do zajęć, dopiero pracujemy nad otwarciem warsztatów z kobiecej samoobrony grupowej, ale jeśli nie będzie pani przeszkadzać to mogę uczyć prywatnie. Niestety w dojo na ten moment jest deficyt trenerek, właściwie to jedyną kobietą jest recepcjonistka. A dzisiaj nawet ma wolne, więc no - wzruszył ramionami. Niejednokrotnie tracił klientki ze względu na męską kadrę, ale co mógł poradzić? Ciężko znaleźć trenerkę, która sprosta wymaganiom szefa Reyesa, tak? A nie chciał brać byle czego, szczególnie zajmującego się fitnessem. Jego szkołą to nie byle siłownia, to fundament czegoś lepszego. Jeśli chcieli przyjść i ćwiczyć z Diego, musieli wpierw odwiedzić siłownię, nabierając pewnej pokory oraz systematyczności.

Zafascynowana całą tą szkółką miała naprawdę niskie wymagania, byleby nauczyła się obrony i mogła gdzieś przekierować energię, która się w niej kłębiła. Już nie była w tej samej formie co kiedyś by pływać, zresztą pływanie nie pomogłoby w obronie przed napastnikiem. Lekko przestępując z nogi na nogę rozglądała się po całej tej siłowni. Faktycznie nie było tu sporo osób, no bo był tylko pan Reyes. Jednak MJ to wcale nie zrażało. Mężczyzna powinien wiedzieć jakie sam stanowi zagrożenie dla kobiety i powinien dzięki temu być w stanie nauczyć ją chronić się przed tym. Dlatego ceniła sobie to, że będzie mogła pracować z mężczyzną, a nie z kobietą, która sama w sobie pewnie boi się gdzieś tam w głębi. Ona tu nie przyszła na pilates czy aerobik.
- Panie Reyes, powiedzmy sobie szczerze. Zdecydowanie wolę pracować z mężczyznami, wy sami wiecie jakie stanowicie zagrożenie dla kobiet, więc jesteście dzięki temu najlepszymi nauczycielami. Co do prywatnych zajęć - udała, że się chwilę namyśla, ale doskonale znała odpowiedź - jeśli jest taka opcja to chętnie zapłacę nawet więcej - chociaż nie miała przy sobie zbyt dużo kasy, bo jednak dziennikarze nie zarabiali za dużo, to była w stanie poświęcić swoje drobniaki na coś, co było dla niej naprawdę ważne. Nie chciała przez przypadek wybuchnąć gniewem przy Atlasie, czy Tony'm. No i przy Peterze, ale o niego jakoś bardziej się nie martwiła.
- Jeśli jest możliwość, to ja mogę panu SMS'em wszystkie swoje dane przesłać, albo teraz na kartce napisać, bardzo mi zależy na tych zajęciach - brzmiała nieco desperacko, ale no co? Przecież nie mogła wszystkiego tłumić lub pić alkohol. Nie chciała stać się swoim ojcem. Dlatego parła na te zajęcia tak bardzo - Ile takie zajęcia trwają i jak często by się odbywały? - dopytała zaczesując blond końcówki za ucho i śmiejąc się cicho pokręciła głową - Proszę mi mówić MJ. Nie jestem aż tak stara, by się do mnie per pani zwracać - posłała mu swój czarujący uśmiech.