Aiden Morrow

zajęty wygląd Nikolaj Coster-Waldau
godność Aiden Morrow
data urodzenia 11. 5. 1979 r.
miejsce urodzenia NYC
wzrost 188 cm
waga 85 kg
miejsce pracy UCSF Medical Center
stanowisko lekarz, onkolog
orientacja Biseksualna
stan cywilny rozwodnik
miejsce zamieszkania Central, Haight Ashbury
wyznanie -
choroby zaburzenia krzepliwości krwi
leki -
kartoteka -

Znaki szczególne
- Blizna na nosie, po trzykrotnym złamaniu.
- Potrafi mówić w języku rosyjskim i francuskim.
- Tatuaże na łydce, a mianowicie cztery tatuaże przedstawiające imię „Marlon”, każdy wytatuowany inną czcionką. Ich twórcą był przyjaciel Morrowa z czasów liceum. Wykonał je, kiedy oboje byli pod wpływem alkoholu, a „Marlon” postanowić poćwiczyć podpis.
- Stracił czucie w małym palcu lewej dłoni.
- Jest leworęczny.

Charakter

Jako chłopiec był bardzo uparty i zostało mu to do dziś. Jest to cecha, której wiele zawdzięcza, bo gdy sobie coś postanowił, to dążył do tego z całej siły i zazwyczaj udawało mu się to osiągnąć. Niestety przez tę upartość, kontakt z ojcem psuł się coraz bardziej. Aiden ogólnie ma problem z utrzymywaniem kontaktu z ludźmi, na których mu zależy. Im bardziej się stara, tym bardziej nie wychodzi, być może dlatego od bardzo nie starał angażować się w żaden dłuższy związek. Nie przeszkadza mu jednak to, że jest sam. Czasami uważa, że to nawet lepiej, bo może całkowicie poświecić się pracy, a praca w przypadku Morrowa jest postawiona na sam piedestał. Nie zmruży oczu przez cały tydzień, dopóki nie dowie się, czy z pacjentem jest wszystko w porządku, czy otrzymał wystarczającą opiekę.
Jest okropnym hipokrytą. Jeździ do szkół głosić kazania, że palenie zabija, a zaraz potem sam wypali całą paczkę. Jak na lekarza, za mało dba o swoje zdrowie i już za czasów „naście” można było zauważyć, że lubi ryzykować, nawet jeśli chodzi o życie. Skakanie z klifów, z helikopterów i cała reszta sportów ekstremalnych była na porządku dziennym. Należy do tych ludzi, którzy lubią poczuć strach. Jest doskonałym kłamcą, do tego stopnia, że potrafi oszukać nawet samego siebie. Kiedy trafia na pacjenta w naprawdę złej sytuacji, przekona siebie samego, że to jeszcze nie koniec.

Freeform

- Swój zawód wybrał ze względu na ojca, w którego ślady postanowił pójść, gdy był jeszcze małym dzieciakiem. Widział w nim swojego idola i pragnął być taki sam, gdy dorośnie. Spojrzenie na swojego rodzica zmieniło się wraz z dorośnięciem, ale raz powiedziane słowo, nigdy nie znika. Wszystkie szkoły, uczenie, nauki i kursy ukończył w Nowym Jorku, gdzie się urodził i gdzie z każdej strony, gdziekolwiek poszedł władzę miał nad nim ojciec. Kończąc naukę, spakował swoje rzeczy i uciekł do San Francisco.
- Nigdy nie poznał swojej matki. Nie widział jej na zdjęciu ani nie poznał jej imienia. Został wychowany tylko przez ojca, a gdy on nie miał czasu, opiekowali się nim dziadkowie.
- Uważa siebie, za szczęśliwie rozwiedzionego mężczyznę. Nie uważa, że byłe małżeństwo jest pomyłką, bo w czasie jego trwania się naprawdę świetnie bawił. W wieku trzydziestu czterech lat stanął na ślubnym kobiercu obok dziewczyny młodszej o kilka lat, którą znał zaledwie kilka miesięcy. Wyprawili wielkie przyjęcie, wyjechali na długie wakacje, opłacone przez ojca Morrowa, tylko po to, aby po roku podpisać papiery rozwodowe.
- Codziennie biega albo wcześnie rano, albo późno w nocy. Bardzo często bierze udział w charytatywnych maratonach dla swoich pacjentów.
- W pracy rzadko kiedy można zobaczyć go ubranego w coś innego niż garnitur, po godzinach natomiast chodzi ubrany w koszulkach najprzeróżniejszych artystów. Zaczynając od limitowanej koszulki Queen, sprzedawanej wyłącznie na koncertach, do tych z ostatniej trasy Justina Biebera.
- W liceum uczęszczał na kursy fechtunku, w trakcie studiów nadal hobbystycznie uczęszczał na wiele tego typu zajęć. Do dziś wie jak poprawnie „nawalać” się mieczami.
- Pomimo swojego wieku, nadal w swoim mieszkaniu ma powieszone wielkoformatowe obrazy swoich ulubionych zespołów jak Bee Gees, oraz plakaty filmów, które skradły jego serce.
- Żyje na kawie. Wciąga ją litrami, nie zwracając uwagi na konsekwencje.