Midnight Sun

#6
-z tego tematu przyszli-

Była podkurwiona przez tego typka co ją w klubie popchnął. Kłykcie to miała białe ze złości i gdy Peter szedł za nią w poszukiwaniu wodopoju to tylko modliła się, żeby teraz on jej nie wkurwił. W końcu dotarli we dwoje do najbliższego baru i od razu łapiąc za klamkę pociągnęła za drzwi i weszła nie patrząc kompletnie na otoczenie dookoła. Jakby dzisiejszym celem już nie była praca i zabawa tylko schlanie się w trzy dupy. Siadła przy barze kładąc na nim aparat i widząc jak mężczyzna za barem dziwnie się na nią patrzy ta spojrzała na niego spod byka.
- Whisky... z colą w stosunku 4 do 1 - przeczesała blond włosy palcami i spoglądając na Peter'a, który siadł obok niej mruknęła: - No co? A bo Ty mnie nigdy w takim stanie nie widziałeś... fakt... - zawsze po jakimś naprawdę fatalnym dniu, jakiejś sprzeczce, nieudanym artykule zapijała smutki, mimo iż nie przepadała za alkoholem i stroniła od niego. - Dobrze zapamiętaj ten widok - wskazała okrężnym ruchem palca na swoją twarz - bo już nigdy więcej mnie takiej nie zobaczysz - burknęła i gdy przed nią pojawił się zamawianą przez nią drink od razu cały wlała do gardła. Jak już miała pić, to coś mocnego, żeby nazajutrz niepamiętanie tego dnia. Pewnie uśnie dziś na blacie, bo czemu by nie? Przytuli się policzkiem, zaśnie, ktoś ją może do domu zaniesie, może ktoś ją przykryje kołderką. Kto wie? Na tą chwilę chciała się upić i chuj.
Ostatnim razem jak tak się schlała to ją ojciec zbił tak, że wylądowała w szpitalu z rozciętą krtanią, dwoma żebrami złamanymi, podbitymi oczami i prawdopodobnie złamanym obojczykiem. Po tej sytuacji nie było jej dobry miesiąc w szkole, a gdy wróciła zachowywała się zdecydowanie inaczej niż kiedyś. Chodziła w kapturze na głowie, pochylona lekko do przodu, nie odzywała się, unikała wszelkich kontaktów. Ta cała historia związana była z tym, co się przydarzyło w szkole. Gdy zobaczyła, że Peter wyrwał Atlasa coś w niej pękło i za namową diabła upiła się. Zaczęła bawić się pustą szklanką na blacie, a pod nosem gdzieś zaczęła nucić Turn it up zespołu The Midnight Beast.
-Drink the cheapest stuff, We can down it by the cup, Even if the music sucks, Turn it up- zanuciła cicho i potrząsnęła pustą szklanką w stronę barmana, a żeby nalał jej tyle samo tego samego. Zabawne, bo śpiewała zespół The Midnight Beast w barze Midnight Sun.

@Peter Sarnacky

#4

Był lekko przerażony, bo Mary wyglądała tak jakby mogła zabić pierwszą osobę, która powiedziałby coś nie tak. Pietrek nawet nie odzywał się po drodze, bo widział, że sytuacja jest naprawdę poważna. Nie chodziło tu o chronienie swojego tyłka, ale wkurzanie Mary jeszcze bardziej po prostu gryzło się z jego sumieniem.
-To samo, tylko 1 do 1 - powiedział i spojrzał na barmana przepraszająco -No nie widziałem i nie wiem czy mi się to podoba - mruknął unosząc brew -Jesteś pewna, że chcesz tyle pić? - zapytał po chwili i wypił spory łyk ze swojej szklanki. Wiedział, że musi się pilnować bo jeśli ona miała zamiar się upić to chociaż jedno z nich musi być w miarę trzeźwe.
Uśmiechnął się pod nosem słysząc jak nuci. Pewnie nie będzie miał w najbliższym czasie okazji zobaczyć dziewczyny w takiej sytuacji. Nie wiedział do końca czy mu się to podoba, czy nie.
-Aż tak Cię wkurzył ten koleś? - zapytał po chwili całkiem poważnie. Peter też potrafił być poważnym człowiekiem bo to złoty chłopak jest.

No niestety, kiedy MJ tylko się zdenerwuje, nawet tak tyci tyci to ma problem z pohamowaniem tego. Jeszcze tu chodziło o drogi sprzęt, a nie o to, że coś ją boli. Ten aparat był jedyną pamiątką z normalnego, jeśli można to tak nazwać, dzieciństwa MJ. Złość w niej potęgowała się dość szybko, bo wraz z problemem wracały niemiłe wspomnienia. A zawsze na taką agresję reagowała agresją, więc skoro jej nie użyła, musiała ją stłumić.
- Oj Sarnacky, Sarnacky... - zarechotała - Mnie też się wiele rzeczy nie podoba i muszę z tym żyć - spojrzała na niego kątem oka, tak jakby piła właśnie do niego. Może trochę, ale bardziej chodziło o to, że przez sytuację w domu musiała uciekać wręcz, bo co jak co, ale nie miała zamiaru być workiem treningowym dla ojca.
- Chce tyle wypić, Sarnacky, to też mi zabierzesz? - spojrzała na niego z twarzą "Nie, kurwa, nie dziś, nie teraz, mogę Cię zabić, a już na pewno zgwałcić". Znaczy co? Rozmasowała palcami skronie i machnęła do chłopaka ręką. - Sorry, nie panuje nad złością. Chce po prostu teraz zapomnieć, okay? - uśmiechnęła się słabo do chłopaka i gdy otrzymała dolewkę równie prędko jak pierwszego drinka, o ile można to tak nazwać, wlała do gardła. Odstawiła bardzo powoli szklankę na blat i oddychając powoli, żeby jakoś powstrzymać gniew spróbowała odpowiedzieć na pytanie Peter'a.
- Ten aparat jest jedyną pamiątką po normalności, Sarnacky. Cenię go sobie bardzo i niestety bardzo się zdenerwowałam, bo ratowanie go, gdyby był kompletnie zniszczony, graniczyłoby z cudem. To nie na moją kieszeń - ale na moich starych kieszeń już tak. Dodala, ale nie wypowiedziała. - Nie poruszyło mnie to, że ja oberwałam, bo to normalne - przejechała kciukiem prawej ręki po krańcu szklanki. - Poruszyło mnie to, że mogłam stracić tą jedną rzecz... - odetchnęła głęboko - Nie masz tak czasami? - skierowała to pytanie do Peter'a patrząc mu głęboko w oczy. Miała lekko zaczerwienione policzki, źrenice nieco szersze niż powinna, prawie się tam popłakała z gniewu, no i te mokre usta, które w sumie chciałyby się jeszcze napić.

1.

ciuch

Powroty są niesamowicie ciężkie, Atlas zdążył się przekonać o tym na własnej skórze. Miał wrażenie, że miasto przez kilka lat zmieniło się diametralnie. Jakby odnajdywał się w San Francisco na nowo, najgorsze były wspomnienia, które uderzały go niespodziewanie praktycznie na każdym kroku. Dobrze, że nauczył się oddzielać pewne rzeczy w swojej głowie, inaczej by sfiksował. Nie ma co!
Nie miał co narzekać na swoje obecne życie, w końcu był na upragnionych studiach. Dostał całkiem niezłą pracę, dorabiał żeby móc się utrzymać, no i przede wszystkim miał praktyki w lokalnej gazecie. Co prawda niszowej, ale od czegoś przecież trzeba zacząć. Cieszył się, jakby normalnie na start dostał posadę w VOGUE.
Mniejsza, dziś akurat miał wolny wieczór, co zdarzało się dość rzadko w jego teraźniejszej egzystencji. Dlatego postanowił, że wyjdzie na miasto, może pozna kogoś nowego, wychyli pare drinków i wróci do swojego mieszkania. Przecież nie samą pracą, studiami oraz obowiązkami żyje człowiek. Wszedł do baru, który przyciągnął go szyldem. Nie pamiętał żeby kiedykolwiek w takim bywał, może dlatego, że musieli się wynieść zanim mógł legalnie spożywać alkohol. Wszedł do środka, mijał ludzi stojących przy barze i........nagle zauważył dobrze znane mu twarze. A jedną z nich znał doskonale, chyba zaschło Atlasowi z tego wszystkiego w gardle. Wahał się, czy podejść do tej dwójki, czy nie. Ostatecznie się przemógł i stanął obok Petera oraz MJ.
- Cześć. Miło Was widzieć. - uśmiechnął się lekko, przeczesał jedną dłonią włosy, po czym podrapał się nerwowo po karku.

-Ale wiesz, że życie to nie tylko pasmo udręki i cierpienia, prawda? - uniósł brwi mówiąc całkiem poważnym głosem. On był optymistą i zawsze upadał na cztery łapy - może to dlatego był takim spoko gościem, który żył jakby nie miało być jutro. W czepku urodzony - żadnych rodzinnych problemów, wychowany pod kloszem.
-Jak chcesz, jesteś dorosła, a mnie raczej nie posłuchasz - podniósł ręce w obronnym geście i sam upił spory łyk ginu.
Patrzył jej w oczy gdy opowiadała o swoim aparacie. Starał się to zrozumieć, bo sam nigdy do niczego się tak nie przywiązał (no chyba, że do marki lakieru do włosów. Trochę jak Johnny Bravo. Kurwa. Peter to trochę Johnny Bravo). Wysłuchał jej cierpliwie zastanawiając się nad tym co powinien jej właściwie powiedzieć. Był cholernie słaby w takie rozmowy - unikał ich.
-Rozumiem. Tak mi się wydaję - uśmiechnął się delikatnie -Wiesz, jakbyś mnie nie wyciągnęła to pewnie wpierdoliłby temu gościowi. Jestem jaki jestem, ale jakby trzeba było to stanąłby w Twojej obronie. Tylko w tej fizycznej, wiesz, innej nie... - powiedział odrywając wzrok od dziewczyny i chwytając w dłoń szklankę. Dopiero gdy usłyszał znajomy głos wypił na raz całą jej zawartość.
-Erica! Dlaczego zapaliłaś papierosa na odwrót? - rzucił w kierunku znajomej i wystartował w tamtym kierunku.

Nadęła policzki patrząc na niego lekko zamglonym już wzrokiem i dźgnęła Peter'a w czoło opierając się prawie całym swoim ciężarem o blat.
- Te wszystkie przykrości... To jak myślisz, czyja to wina? - no może nie w stu procentach jego, ale on też przykładał do tego wszystkiego cegiełkę budując zajebiście gruby mur. Może za bardzo brała do siebie wszystko, ale niestety w środku dalej była tą starą MJ, która ciężko znosiła krytykę, była bardzo wrażliwa. Nawet chyba za bardzo, dlatego ta osłonka, którą na co dzień nakładała może i była gruba, ale też miała swoje wady. Widząc jak do jej szklanki trafia znowu drink uśmiechnęła się szeroko, bo już lekko znieczulona poczuła jak nerwy z niej spływają.
Mimo to wysłuchała do końca co miał Sarnacky do powiedzenia i nawet przyjęła do siebie jego słowa z totalną powagę i kodując je co do sylaby. - Serio byś mu przywalił? Znaczy mnie się nic nie stało, nawet mnie tak bardzo bark nie boli... - mruknęła i potarła obite miejsce, w którym na pewno będzie siniak i szybko nie zejdzie. Wiele razy była obita, ale dzisiaj jak usłyszała, że ten idiota stanął by w jej obronie to jej się jakoś cieplej na serduszku zrobiło. Jakby ktoś pytał, tak miała serce, takie fajne czerwone, twarde i bijące.  
Przeszły ją dreszcze gdy usłyszała znajomy głos. Kurwa, zaklęła w podświadomości i spięta jak linie wysokiego napięcia odwróciła się w stronę źródła, skąd głos dobiegał. No zmiękła, znów na jego widok się rozpłynęła. Mimo to pamiętała, że wciąż jest w związku i nie mogła sobie pozwolić na skok w bok. Widząc zachowanie Peter'a złapała go prędko za rękę prawie spadając z krzesła i maślanymi oczami patrząc na niego poprosiła go po cichu:
- Błagam, Peter, nie zostawiaj mnie z nim - chyba pierwszy raz powiedziała do niego po imieniu. Mógł to sobie do pamiętniczka wpisać.
- H-h-hej A-a-atlas... - wyjąkała siadając z powrotem na krześle - K-kope laat... - nawet alkohol jej w tej sytuacji nie pomoże.

Widząc reakcje tej dwójki Atlas stwierdził, że to był totalnie zły pomysł. Co on sobie w ogóle wyobrażał? Że nagle teraz rzucą mu się w ramiona i zaczną wspólnie opijać jego powrót? Czasami jego naiwność brała górę, chociaż Moore'a to spotkanie sporo kosztowało. Zniknął, nie miał nawet okazji żeby się wytłumaczyć. Pytanie czy w ogóle by chciał mówić o tym, że jego ojciec jest pieprzonym złodziejem? Stracił nagle wszystko, co nie było powodem do dumy. Z resztą rodziny klepali przez pewien czas biedę, pracowali byle mieć za co się utrzymać.
Słysząc słowa Petera westchnął jedynie, standard. Znał go przecież nie od dziś, a niektórzy z biegiem lat się w ogóle nie zmieniają.
- Ta, kope lat. - wydusił z siebie, podrapał się jeszcze zakłopotany po karku. - Może nie będę Wam przeszkadzał, co? - to chyba nie był najlepszy pomysł, dodał jedynie w myślach. Z jednej strony naprawdę chciałby pewne rzeczy naprawić, zaczynał z czystą kartą. No ale los wie swoje, zazwyczaj nic nie szło w życiu Atlasa po jego myśli.

-Ja wiem, że wiele razy zrobiłem Ci przykrość... ale to nie tak - powiedział i westchnął -Nieważne, zapomnij - mruknął pod nosem. Nie chciał o tym rozmawiać, nie kiedy jeszcze sam się ze sobą bił w głowie -Tak - zdążył tylko dodać odpowiadając na jej pytanie o pobiciu.
Siadł na krzesełko barowe i poprawił swoje falulu, kiedy go przytrzymała. Tym razem nawet Erica nie pomogła. Niech jej będzie. Odwdzięczy mu się kiedy indziej. Coś na pewno wymyśli.
-Nie no, skąd, siadaj! - powiedział serdecznie do Atlasa. Jak on go dawno nie widział. Cholera... nadal nie był mu obojętny. Wzdłuż kręgosłupa przebiegła mu znajoma iskra. Odchrząknął i oderwał wzrok do chłopaka -No my tylko tak po pracy. Wpadliśmy na drinka. We dwoje. Wiesz, jesteśmy partnerami. Ja i Mary - powiedział i objął ją ramieniem. Dopiero po chwili do niego dotarło, że partnerami mogło brzmieć też inaczej niż współpracownik. Pozostawił jednak to pozostawić bez sprostowania. Nie wyjdzie przecież na durnie, co nie?
-A co tam? Jak tam życie? - powiedział wesoło nadal obejmując Mary. Pewnie zaraz dostanie za to wpierdol, ale chciał się tym nacieszyć. Cholera... za bardzo mu się to podobało.

- Co nie tak? - już chciała się wykłócać, naprawdę, ale czy warto? Sam powiedział, żeby zapomniała, ale prawda jest taka, że będzie go zadręczać, do póki jej nie powie co mu siedzi na sumieniu.
Atlas wyglądał równie przystojnie jak w dniu kiedy go ostatni raz widziała. Cholera ile to już było...? Kilka dobrych lat minęło odkąd się widzieli i wcale jakoś tak bardzo się nie zmienił, nawet wyprzystojniał. Jakby miała teraz zejść z krzesła to by czołem spotkała się z podłogą i witała brodą. Przełknęła głośno ślinę i nim się obróciła w stronę baru po drinka Peter ją objął.
- Popierdo... -liło Cię? chciała rzec, jednak słysząc to co mówił Sarnacky patrzyła na niego jak na idiotę. Czy on się naprawdę z orangutanem na mózgi zamienił? Chciała odwalić sytuację, gdzie przywala falulu w czereb, ale nie mogła przecież odwalić takiej sytuacji przed chłopakiem, który jej się podoba! Zacisnęła mocno szczękę, czując jak się poci pod ramieniem Peter'a, nie wiedziała tylko czy dlatego, że siedzieli tak blisko siebie, czy dlatego że Atlas wyglądał jak model prosto z okładki.
- N-nie... w niczym n-nam nie p-p-p-przesz-sz-kadzasz... - wydukała drżąc pod ramieniem Sarnacky'ego i zawstydzona spojrzała w podłogę. - G-g-g-g-dzie się p-p-podziewałeś p-przez ten czas? - założyła włosy za ucho przygryzając dolną wargę i zerkając na chłopaka. W sumie wybył bez słowa i słuch po nim zaginął. Było jej ciężko, bo musiała się pogodzić z kilkoma faktami. Tym, że on nigdy nie będzie jej, że serce ciężko skleić i że jednak ma w życiu pecha. Pocieszała się na tą chwile faktem, że była z Tonym, ale problem polegał na tym, że zbyt długo razem nie byli i nie wiedziała, co do chłopaka czuła. Równie dobrze, mogło się to skończyć fiaskiem. Ale na tą chwilę nie chciała niczego zapeszać.

Przekrzywił głowę w reakcji na słowa Petera. Naprawdę mu nie przeszkadzało żeby nagle się tak do nich przysiadł? Wyczuł, że to wszystko zaczyna przypominać mocno niezręczną grę. Ta, takie reakcje były w stylu chłopaka. Nie potrafił Sarnackiemu spojrzeć prosto w oczy. Prawda jest taka, że nadal coś do niego czuł. Serce zaczynało mu bić szybciej na widok chłopaka. Myślał, że już się trochę z niego wyleczył po tym, jak go zdradził, a Atlas musiał nagle wyjechać. Jednak pewne uczucia nie wygasają, jedynie pozostają w uśpieniu czekając na najmniej odpowiedni moment.
- Partnerzy? No to gratulacje? Nie wiem, co się mówi w takich sytuacjach. - uniósł wyżej brew, poczuł lekkie ukłucie w klatce piersiowej. Dlaczego nadal go to tak bardzo obchodziło? Omiótł wzrokiem Petera, który obejmował MJ, tego to by się w życiu nie spodziewał. No ale życie bywa przewrotne, jak widać na obrazku, który miał okazję właśnie oglądać.
- W sumie dobrze, powoli się wszystko układa. A co u Ciebie? Widzę, że też całkiem dobrze. - odezwał się, w końcu udało mu się spojrzeć w oczy Petera. Kurwa, potrzebował się napić i to jak najszybciej. Momentalnie odwrócił się od barmana żeby zamówić rum z colą, jakoś tak trafiał w jego gusta. Kiedy dostał zamówienie to upił spory łyk ze szklanki.
- Musiałem z rodziną wyjechać do Richmond. Wiecie, okazało się, że mój ojciec okradał swoich klientów. Nagle straciliśmy wszystko i musieliśmy wyjechać żeby zamieszkać z dziadkami od strony mamy. - wysilił się na krzywy uśmiech. O całej sprawie oszust Pana Moore'a było dość głośno więc pewnie jakiś artykuł wpadł im w oko. Kto wie, może po prostu nie zauważyli. Atlasowi nie było łatwo mówić o tym, zalicza te czasy jako najgorsze w swoim życiu. Naprawdę chciał się pożegnać, porozmawiać z kimkolwiek, jednak nie miał okazji. Z dnia na dzień jego życie legło w gruzach, diametralnie się zmieniło. Dopiero teraz mógł wrócić z czystą kartką.

Uśmiechnął się do siebie pod nosem czując jak Mary drży i słysząc jak nie może się wysłowić. Dobrze, że on nie miał nigdy takich problemów przy osobie, która mu się podobała. Zdziwił się jednak widząc jej reakcje. Jasne, stara miłość nie rdzewieje i te sprawy, ale przecież żeby aż do tego stopnia?
-Tak, całkiem spoko nam się pracuje razem - powiedział i wypuścił Mary z objęć. Potrzebował sięgnąć po swojego drinka i upić spory łyk. Taaa... wszyscy tutaj chyba musieli się napić, bo inaczej sobie tego nie wyobrażał.
-Coś mi mignęło. Ojciec wspomniał - powiedział wciąż nieprzerwanie wbijając wzrok w Atlasa. Nie było tak źle. Peter sądził, że spotkanie przebiegnie dużo gorzej. Spodziewał się raczej tego, że dostanie w ryj -Mogłeś chociaż się pożegnać. Wiesz jak mi było przykro jak tak nagle zniknąłeś? - wykrzywił usta w podkówkę -Chodź się przytul - powiedział i zawiesił mu się na szyi jak staremu przyjacielowi. Zrobił to żeby trochę rozluźnić atmosferę, ale nie przewidział tego, że to może być zły ruch. Odsunął się odchrząknął.
-To ja pójdę zapalić - powiedział wymieniając się spojrzeniem z MJ i zwiał do palarni, żeby zapalić. Musiał uspokoić walące jak głupie serce i drżenie rąk.

Gotowało się w niej od kilku minut. Gdzieś w pamięci miała tą ostatnią imprezę, na której byli z Atlasem, nawaleni w trzy dupy. Nie wierzyła, że jej się udało wydukać to co do niego czuła. Tylko największym jednak rozczarowaniem było to, że następnego dnia chłopak nic nie pamiętał i zaraz po chwili Peter wyrwał go bez żadnego problemu. Oddychała cicho, ale było jej ciężko.
- Ta, baaardzo przyjemnie... - powiedziała lekko podirytowana, Sarnacky zachowywał się jednak jak to on. Scenę musiał odwalić, brakowało tylko świateł reflektorów. No i publiczności, która w odpowiednich momentach śmiałaby się z jego tekstów.
- Mmm... f-f-faktycznie coś takiego było, a-a-le pamiętam ten artykuł jak przez mgłę... - coś jej się o oczy obiło, musiała mieć w dłoniach jakąś gazetę z tym artykułem, ale ponieważ nie miała jakoś dobrej pamięci do tekstów, zwłaszcza, że to było dobrych parę lat temu, to nie dziwota, że zapomniała. Zachowanie Peter'a przeszło jej najśmielsze oczekiwania. Rozdziawiła buzię szeroko zaskoczona mrugając szybko oczami, a gdy spierdolił zapalić wytknęła mu złowieszczo język patrząc na niego niczym rasowy morderca.
- J-jak się trzymasz...? - spytała Atlas'a wlewając do gardła whisky z colą, które dolał jej barman. Trochę się uspokoiła, ale mimo wszystko czuła się trochę niekomfortowo w tej sytuacji   - Radzisz sobie jakoś? - dodała po dłuższej chwili zerkając na chłopaka kątem oka. Cholera... wciąż sprawiał, że miała kisiel w gaciach.

- Dobrze, że nie przeszkadza Wam to w pracy. Wiecie, czasem ludzie mówią, że w związku lepiej nie pracować razem. - zaśmiał się pod nosem. Nie wiedział co więcej powinien powiedzieć odnośnie tej sytuacji. Szczerze mówiąc to nie spodziewał się nawet, że Petera kiedykolwiek będzie coś łączyć z MJ, no ale życie bywa pełne niespodzianek. Upił kolejny spory łyk ze szklanki, nie powinien już tak reagować na chłopaka. Niestety, umysł mówił jedno, a serce drugie.
Szczerze mówiąc to Atlas nie odczuwał potrzeby przywalenia mu prosto w twarz, lata spędzone w Richmond zrobiły swoje. Nie był już tak wściekły na swojego byłego chłopaka, pozostawał niesmak, ból, ale nie taki, jak wcześniej. - Na szczęście siedzi i jeszcze posiedzi sobie trochę. - skrzywił się nieco. Rzadko wspominał o ojcu, wolał się tego trzymać. Miał tylko nadzieję, że kryminalna przeszłość ojca nie odbije się na nim. - Nie miałem nawet okazji, wyjechaliśmy z dnia na dzień. Poza tym, poradziłeś sobie jakoś bez tego. - uniósł wyżej brew. Nie spodziewał się, że nagle Peter tak po prostu go przytuli. To nie był dobry ruch, dotyk Sarnackiego dosłownie go parzył. A przez moment wszystko wyglądało, jakby cofnął się do szkoły i znów miał siedemnaście lat. Nawet nic nie powiedział, kiedy Peter zniknął zapalić. Opróżnił swoją szklankę, po czym kiwnął barmanowi, że poprosi jeszcze raz to samo.
- Dobrze, na pewno lepiej niż lata temu. Mam już pewne sprawy za sobą. - uśmiechnął się lekko, w końcu udało mu się wyjść na prostą. Miał nadzieję, że to się utrzyma. - Nie jest źle. Mam pracę, mieszkanie, jeszcze dostałem praktyki, bo nadal robię studia. A co u Ciebie? - przeniósł wzrok na blondynkę, która ewidentnie jego oczu unikała.

Oparł się o ścianę w palarni i westchnął. Wbił wzrok w powoli unoszący się dym z papierosa. Przymknął oczy licząc do dziesięciu. Nie mógł uspokoić bicia serca i drżenia dłoni. To było dziwne. Spotkać kogoś kogo odbiłeś, żeby zrobić innej osobie na złość i kogoś kogo zdradziłeś, mimo, że tego nie chciałeś. Peter zdradził Atlasa po pijaku - wiadomo, to nie jest żadne usprawiedliwienie, ale na trzeźwo na pewno by tego nie zrobił. Lubił go, miło im razem było, pierwszy związek, który Peter chciał rozwinąć. Ale sam to zjebał. Wiele razy zastanawiał się co by było... Odgonił jednak od siebie te myśli. Spalił fajkę i zgasił ją majestatycznie w popielniczce. Po drodze zahaczył jeszcze o łazienkę. Poprawił falulu i ruszył do znajomych z serdecznym uśmiechem na ustach.
-Właśnie wracamy z koncertu Foster the People tak w ogóle. Mary zrobiła dużo fajnych zdjęć, ale nie chce mi się nimi pochwalić - powiedział wciąż uśmiechając się do nich serdecznie, jak gdyby nigdy nic -W ogóle jak chcecie zostać sami, czy coś, to ja mogę was zostawić. Nie ma problemu - dodał unosząc ręce jakby chciał pokazać, że w każdej chwili może się wycofać.

Obracała nerwowo szklankę w dłoniach zastanawiając się dlaczego los ją tak pokarał. Zawsze ona miała pecha i to zawsze ona musiała zostawać w tej niekomfortowej sytuacji. Peter zachowywał się tak jakby go to wcale nie ruszało, ale patrząc po tym, że poszedł zapalić, to ciężko w sumie stwierdzić. Może jednak go coś tam gryzło i zjadało od środka. Mimo to już po kolejnej szklance alkoholu poczuła się zdecydowanie lepiej i uśmiechając się szeroko poprosiła o jeszcze jedną dolewkę.
- Eeee... ta, jakoś z tym problemu nie ma - wzruszyła ramionami, ale o tym, że nie chodzą ze sobą to nawet nie pisnęła słówkiem. Nie musiał wiedzieć o tym, tak samo nie musiał wiedzieć co do niego wtedy czuła. Teraz było trochę lepiej, po prostu był przystojny i mimo to ciężko było na luzie otworzyć gębę.
- Hmmm... w sumie podoooobnie, bo wiesz - gdy dostała dolewkę drinka wlała go znów do gardła - wyniosłam się od rodziców zaraz po ukończeniu szkoły, poszłam na studia, dostałam robotę no i w sumie... - pokiwała głową. Widząc wracającego Peter'a uśmiechnęła się jeszcze szerzej, oj już było widać, że popiła.
- Iiii Ci pokażę, ale nie teraaaaz - przygryzła dolną wargę i podpierając się o blat baru założyła nogę na nogę - Pozaaaaa tyym... Ty mi fotkę zrobiłeś, a o zdanie się pytaałeś? - nadęła policzki, wyglądała jak taki zarumieniony nadęty chomik. Co jak co, ale gdy ona piła, to szybko się upijała, miała słabą głowę. Słysząc Peter'a zmrużyła oczy i pociągnęła go za rękaw do siebie. Przysunęła się tak, żeby usta mieć blisko jego ucha i powiedziała cicho:
- Jak mnie tu samą zostawisz... - zaczęła, oparła na sekundę gorący policzek o jego ucho - To możesz liczyć, że Twoje zdjęcia na pewno trafią do gazety... ale nie wiem, czy będziesz z nich zadowolony - wymruczała chichocząc cicho, odsunęła się i poklepała go leciutko po klatce piersiowej.
- Atlas aaa... w jakiej branży pracę znalaaazłeś? - uśmiechnęła się szeroko zaczesując włosy za uszy.

Pokiwał jedynie głową, sytuacja zaczynała się robić mocno niezręczna. Stare wspomnienia wróciły, generalnie to zaskoczył go ten ich nowy związek. No ale co mógł powiedzieć? Nie było go lata w San Francisco, teraz musi niektóre rzeczy po prostu zaakceptować i tyle. Skoro im się układa to powinien się z tego cieszyć, chociaż pewnych rzeczy nie potrafi wymazać z pamięci.
- Dobrze, że Ci się układa. - odezwał się jeszcze do Mary ciepło. Przecież nigdy im nie życzył źle, także teraz też tak nie będzie. Szczerze mówiąc spodziewał się, że Peter już z tej fajki nie wróci. W czasach szkolnych takie zagrania były, jak najbardziej w jego stylu. Niektórzy ludzie z biegiem lat się nie zmieniają, a Sarnacky jest wspaniałym tego przykładem. Mimo wszystko miło, że do nich wrócił. Chociaż to spotkanie zaczynało być jeszcze bardziej niezręczne niż wcześniej. - O, świetnie. Też ich kiedyś widziałem na żywo, ich muzyka wpada w ucho. - uśmiechnął się lekko, po czym upił łyk ze swojej szklanki. - Pewnie Ci się pochwali później, spokojnie. Będziecie mieli fajną pamiątkę. - nie miał co innego powiedzieć, starał się po prostu być miły.
- Pracuję obecnie jako barman w barze karaoke, czasem też daję koncerty i bawię dzieciaki piosenkami o zwierzątkach. - zaśmiał się, mimo wszystko lubił te spotkania z najmłodszymi. - No i mam praktyki w niszowej gazecie, zawsze coś. - dodał jeszcze, opróżnił szklankę.
- Nie ma potrzeby, zaraz i tak będę się zwijać. - zapewnił Petera, zaczynał się czuć trochę, jak piąte koło u wozu. Zresztą jeśli byli na randce to nie miał zamiaru im tego psuć.

-Ej ta fotka była słodka i idealnie wyglądała na tapecie! - mruknął niezadowolony jak dziecko, któremu odebrano cukierka. Powinna się cieszyć, że taki fajny gość jak Peter chciał mieć na tapecie ich wspólne zdjęcie. On by się cieszył - serio.
Zaskoczyło go to jak się przybliżała. Zatkało go. Wzdrygnął się czując jej ciepło przy swojej twarzy. Ale nie mógł tracić głowy, nie w takiej sytuacji, która i tak już była patowa -Okej, jasne - odparł tylko i dopił drinka kiedy się odsunęła. Przeczesał włosy i odchrząknął.
-Tak, są super. Mój ulubiony zespół. Fajnie było ich zobaczyć zza kulis. Co prawda nie udało się nam z nimi pogadać, ale i tak było super - uśmiechnął się serdecznie do chłopaka. Niby było jakoś niezręcznie, ale Peter nie pokazywał tego po sobie. Jak zwykle starał się być pewny siebie.
-Brzmi ciekawie. Nie przepadam za dziećmi, podziwiam za cierpliwość - powiedział -Ej, no co Ty! Musimy się napić! Tak dawno się nie widzieliśmy! Przecież na pewno MJ nie będzie miała nic przeciwko żebyś dołączył. Co Mary? - zerknął na nią uśmiechając się pod nosem. Ona już powinna się domyślić co on planuje.

Czuła jak jej ciało staje się takie gumowate. Język jej lekko zdrętwiał, buzia od środka była znieczulona. Zachichotała cicho i opierając się jako tako o krzesło barowe, na którym siedziała spojrzała na Atlas'a, który opowiadał o sobie.
- Ooo! No patrz, będzie trzebaaa pójść kiedyś taam do Ciebie! Pośpiewamy razeeem! - klasnęła zadowolona z obrotu spraw w dłonie i patrząc na Peter'a przygryzła dolną wargę - To dawaaaj teraz fotkę, taką w trójkę! Pootem mi zdjęcie prześleesz - przyciągnęła chłopaków do siebie przytulając się do nich oba policzkami. Normalnie można by było na nich jajka smażyć, była tak gorąca.
- Barrdzoo ładnie grali... Peter nawet tańczył! - zaśmiała się jakby to miało być coś naprawdę zaskakującego, a faktem było, że często go widziała jak tańczy do swoich ulubionych piosenek. - Czemu miałbyś iszć? ZOSTAJESZ! - zaanonsowała przytulając mocno Atlasa. Kiedy była pijana to nie dość że się ciągle uśmiechała, to jeszcze była tulaśna. Mieli przejebane. Zerknęła na Peter'a kiedy zaczął coś tam mówić o tym, że i ona nie będzie miała nic przeciwko Atlasowi. Jej wzrok się trochę zmienił, bo patrzyła na niego niczym morderca, który szykuje się powoli do roboty, no ale wiadomo, alkohol i wyglądała raczej bardziej jak najebana MJ niż jak morderca. - Nie mam nic przecifko!

Uśmiechnął się jedynie, co innego mógł zrobić. Chociaż szczerze mówiąc to nie wiedział ile wytrzyma słodkich, związkowych gestów czy tekstów. Jeszcze brakowało żeby nagle zaczęli się całować wtedy to by coś w środku Atlasa po prostu umarło. Chociaż wiedział, że nie może mieć żadnych pretensji. Przecież nie było go w mieście lata, poza tym z Piotrkiem miał trochę burzliwą relację. Dobrze, że byli szczęśliwi. Mimo wszystko nie było mu łatwo patrzeć na ten obrazek.
- Może kiedyś będzie okazja. - zaśmiał się do MJ, nie był głupi, widział, że jest już mocno wcięta. Już zostawił temat koncertu, chciał jedynie jeszcze wypić jednego drinka i się zmyć. Nie podejrzewałam, że to wszystko może być dla niego tak bolesne. Nagle Mary ich do siebie przyciągnęła prosząc o wspólną fotkę. Uśmiechnął się do niej, kiedy już ich puściła. - Może już nie dawaj jej kolejnych drinków, co? - spojrzał na Petera. Jako jej chłopak pewnie o nią zadba żeby nic jej się nie stało pod wpływem alkoholu.
- Serio, wiecie, nie chcę Wam przeszkadzać. Poza tym jutro mam pracę i nie mogę za bardzo zapić. - próbował jakoś wybrnąć. Przez moment stwierdził, że popełnił ogromny błąd podchodząc do nich. No bo halo, Atlas może ma niewinną mordkę aniołka, ale nie jest głupi. Kulturalnie teraz próbował zniknąć.

-Tak, zdecydowanie! Chociaż nie idzie mi w śpiewanie. Wiecie... aż tyle talentów mieć to byłby grzech - uśmiechnął się słodko do nich. Skromnością to on nigdy nie grzeszył. Był znany z tej swojej pewności siebie. Niektórzy nawet określali go mianem atencjusza. Ale jemu to nie przeszkadzało. Miał to głęboko w dupie.
Nie mógł odmówić Mary wspólnego zdjęcia! Tym razem jednak zachowa je. Może dziewczyna zapomni, że je zrobili i nie będzie kazała go usunąć. Zrobił szybko zdjęcie i schował telefon do kieszeni. Spojrzał na Atlasa z miną "no co ja poradzę na najebaną laske".
-Ma własny móżdżek. Malutki bo malutki, ale ma. Poza tym zawsze mogę ją po prostu zawieźć uberem do domu. Daj jej się wyłączyć - powiedział poważnym głosem i mrugnął do Atlasa. Chyba faktycznie uwierzył, że jego i Mary łączy coś więcej niż praca. A przecież tak nie było. Było zupełnie odwrotnie.
-Nie no, skąd - powiedział i machnął ręką -Ale jeśli chcesz uciekać to zostaw swój numer. Musimy się spotkać. Koniecznie. Najlepiej bez tej małej morderczyni, która czyha na moje życie - zerknął na niego uśmiechając się porozumiewawczo i uniósł sugestywnie brewki.

Pijana główka MJ spoczęła na ramieniu Atlasa, a dziewczyna śmiała się cicho pod nosem. Chyba się chłopaki nie spodziewali tego kompletnie. A MJ wiedziała, że ma słabą głowę i że jej problemy odejdą jak tylko się upije. Uchechłana już po kilku minutach nie wiedziała gdzie się znajduje, co tutaj robi i czy śnieg jest żółty, bo ktoś na niego nasikał, czy taki spadł z nieba. Zaczesała włosy nieporadnie łapką uśmiechają się do nich i gdy usłyszała wzmiankę o nie piciu oburzona podniosła się z ramienia chłopaka.
- Eeeeeee nieee ma takiefo bicia! - obróciła się w stronę baru - Barmaaan! Whisky z collllą! - zażądała oburzona i czerwona na buzi.  Była teraz chodzącą pijaną MJ. Widok niespotykany, ale podobny do tego sprzed lat.
Zeskoczyła ze stołka barowego i przytulając się mocno do Peter'a zaciumkała chwilę pod nosem i mruknęła -Zaaawieź mnie do domuu - była taką przyklejanką, która na klej "ATLAS" (hehehe) przyklejała się i trzymała w niskich temperaturach. Już totalnie nie wiedziała co mówili, coś tam wchodziło, ale nie konotowała tego kompletnie. Mieli od niej na tę chwilę spokój.

Uśmiechnął się posłusznie do zdjęcia, no bo i tak nie miał wyjścia. Z pijanymi dziewczynami się nie dyskutuje, prawda? Pewnych rzeczy Atlas zdążył się w Richmond nauczyć i nie był już taką emocjonalną amebą, jak wcześniej. Teraz wracając wspomnieniami do czasów szkolnych żałował, że nie korzystał tak bardzo z tej 'młodości'. Poniekąd zazdrościł MJ tego stanu, gdyby się w taki wprowadził to też wszystko mogłoby być niesłychanie proste.
- Jasne, spoko. - uniósł dłonie w geście kapitulacji. Skoro chciała się przysłowiowo wyłączyć i kulturalnie najebać to on nie będzie przeszkadzał. Nie jest dla niej nikim ważnym, poza tym miała przy sobie Petera, który na pewno zadba aby wróciła bezpiecznie do domu. Kiwnął na barmana prosząc o kolejnego drinka, dostał swoje zamówienie dość szybko więc powoli popijał zawartość trzeciej szklaneczki. Nie ma co, głowa mu się trochę wyrobiła od czasów szkolnych.
- Daj telefon. - spojrzał na Petera, kiedy już go dostał to zapisał mu swój numer. - Sądzę, że lepiej byłoby się spotkać w trójkę. Daj mój numer MJ, kiedy będzie trzeźwa. - mrugnął do niego. Myślał, że zapomniał? No chyba nie. Moore nie był już taki łatwy, jak kiedyś. Nadal miał w sobie coś z tego niewinnego, dobrego dzieciaka, jednak pewne rzeczy przepracował. Dopił resztę drinka ze szklanki, po czym spojrzał na Sarnackiego.
- Zgodnie z obietnicą będę się już zbierał. To do zobaczenia, kiedyś? - zaśmiał się, po czym skierował się do wyjścia. Spotkanie było z jednej strony dziwne, ale koniec końców miło było zobaczyć znajome twarze.

/zt

-Dobrze, zawiozę - powiedział tylko i pogłaskał ją po głowie. Eh, jaka rozczulająca. Do czego to doszło, żeby on musiał zajmować Mary? Dziwne czasy nastały, doprawdy.
Podał telefon Atlasowi i uśmiechnął się słodko kiedy otrzymał go z powrotem. Zerknął na niego spod byka słysząc co powiedział. Skrzywił się nieznacznie. Nie to chciał osiągnąć, ale może jeszcze go jakoś urobi.
-Jak chcesz - wzruszył ramionami jakby go to nie obeszło. No bo w sumie - nie obeszło. Jak nie on to na pewno kogoś innego złapie. W sumie dawno nie był z żadnym facetem - może pora w końcu coś wyhaczyć? -Jasne - dodał.
Pomachał mu tylko na do widzenia. Poczekał aż Atlas wyjdzie, zamówił Ubera i wziął Mary na plecy, żeby ją wynieść. Jeszcze się gdzieś wypierdoli i dopiero będzie. Szkoda by było takiej ślicznej buzi. Ej.. czekaj. Nie, tego nie było.
Uber podjechał od razu. Wpakował się z nią do auta i zawiózł do domu. Nawet odstawił ją do mieszkania!

/end